Η ΛΑΝΤΖΑ ΣΤΟ ΠΛΕΥΡΟ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΤΟΥ ANADOLOU

Παρασκευή 31 Μαρτίου 2017

Καταγγέλλουμε τις απολύσεις που έχουν ξεκινήσει από αρχές Φλεβάρη 2017 και συνεχίζονται με απολύσεις και εξαναγκάσεις παραιτήσεων, στο εστιατόριο Anadolu στο Πεδίον του Άρεως. 

Μετά την υπερεκμετάλλευση των εργαζόμενων στην σεζόν του καλοκαιριού, με εκατοντάδες απλήρωτες υπερωρίες, απλήρωτα δώρα Πάσχα και λιγότερα ένσημα, έφτασε η ώρα του δώρου Χριστουγέννων. Με χιλιοειπωμένες προφάσεις, η εργοδοσία απέφευγε διαρκώς την πληρωμή τους, μέχρι που επιχείρησε να ξεγελάσει τους εργαζόμενους δίνοντας ψευτομπαξίσια αντί για τα νόμιμα δώρα. Όταν οι εργαζόμενοι συζήτησαν σε συνέλευσή τους την διεκδίκηση των δεδουλευμένων τους και μετέφεραν στην εργοδοσία τις δίκαιες απαιτήσεις τους, η εργοδοσία επιχείρησε ατομικές διαπραγματεύσεις κι έπειτα(6/2/17) προχώρησε στις 3 πρώτες απολύσεις.Συνέχισε με την δημιουργία ασφυκτικών εργασιακών συνθηκών και εκβιαστικού κλίματος διαρκούς ανασφάλειας. Έφτασε στο σημείο να προσπαθεί να διασπάσει τους εργαζόμενους με χυδαία ψέματα. Στις 11/3/17 προχώρησε εκδικητικά σε 1 ακόμη απόλυση και ανακοίνωσε στους υπόλοιπους εργαζόμενους μείωση μεροκάματων και αλλαγή των συμβάσεων, προσπαθώντας φανερά να τους οδηγήσει σε παραίτηση για να ’ξεμπερδέψει’ από εργαζόμενους που διεκδικούν.Όπως συμβαίνει κατά κόρον στα καταστήματα επισιτισμού, οι υπογεγραμμένες συμβάσεις όλων των εργαζόμενων ήταν αναληθείς και δεν αντιστοιχούσαν στην πραγματικότητα των ωρών εργασίας και των καθηκόντων: μάγειροι που σερβίρουν, μπουφετζήδες  που προετοιμάζουν πιάτα στην κουζίνα και ταυτόχρονα σερβίρουν και κουβαλάνε τραπεζοκαθίσματα. Στο εστιατόριο Anadolu το χαμαλίκι ήταν η μόνη αληθινή εργασιακή συνθήκη : ψώνια από την Αθηνάς, παραλαβές υλικών από τις μεταφορικές στο Ρέντη, σχεδιασμός καταλόγων του μαγαζιού. Πάντα εκτός ωραρίου και με πρόσχημα την υποτιθέμενη ‘εύρυθμη λειτουργία του μαγαζιού’, που στην γλώσσα των αφεντικών σημαίνει απλήρωτη εργασία και στη γλώσσα των εργαζόμενων έμμεσος εκβιασμός για να μη χάσουν την δουλειά τους.Το φιλικό προφίλ που πλασάριζε το Anadolu, βασιζόταν στην γνωστή συνταγή «δουλεύεις σαν συνεργάτης – πληρώνεσαι σαν ανειδίκευτος». Όταν, μετά τη συνέλευσή τους, οι εργαζόμενοι ζήτησαν να μπει ένα τέλος σε αυτή την κατάσταση, η εργοδοσία ξεκίνησε την επιχείρηση εκκαθάρισης με τις απολύσεις, τις μειώσεις ωραρίων και μεροκάματων, μαζί με τους τσαμπουκάδες για να οδηγηθούν όλοι σε παραίτηση. Έτσι σήμερα, στα τέλη του Μάρτη, από τους 8 συνολικά εργαζόμενους, 4 έχουν απολυθεί και 2 έχουν παραιτηθεί. Έχουν μείνει 2 εργαζόμενοι που πιέζονται με κάθε τρόπο να παραιτηθούν κι ήδη η μία εξ’ αυτών βρίσκεται σε επίσχεση εργασίας διεκδικώντας τα δεδουλευμένα της. Έχει ήδη προχωρήσει σε καταγγελία στην επιθεώρηση εργασίας, σε συνεννόηση με το ίδιο το συνδικάτο μας, όπως και 2 απολυμένοι συνάδελφοι. Όλα δείχνουν πως ο απώτερος σκοπός της εργοδοσίας, δεν είναι άλλος από το να αντικατασταθούν τιμωρητικά και εκδικητικά όλοι οι εργαζόμενοι που διεκδίκησαν τα δεδουλευμένα τους.Είναι γεγονός πως για να ζήσει ο σημερινός εργαζόμενος υποχρεώνεται να κάνει παραχωρήσεις στην ασυδοσία των αφεντικών. Τα ελαστικά ωράρια, η μαύρη εργασία, οι απλήρωτες υπερωρίες, κάθε είδους αυθαιρεσία είναι φαινόμενα που βιώνουμε και εμείς καθημερινά στους δικούς μας χώρους δουλείας. Χαμηλοί μισθοί που συνεχίζουν να μειώνονται, καθυστερήσεις και πληρωμές έναντι, ξεχείλωμα με διάφορους τρόπους του χρόνου εργασίας, εργαζόμενοι διαφόρων ταχυτήτων και στο βάθος η απειλή της ανεργίας.

Ως ΛΑΝΤΖΑ Αγωνιστική Εργατική Συσπείρωση στον Επισιτισμό-Τουρισμό Στεκόμαστε στο πλευρό όλων των απολυμένων και όλων των εργαζόμενων που εκβιάζονται με απολύσεις και εξαναγκάσεις παραιτήσεων στο Anadolu. Απαιτούμε επαναπροσλήψεις, καταβολή των ενσήμων, των δώρων, των επιδόμάτων αδείας και κάθε δεδουλευμένου. Για εμάς είναι ξεκάθαρο πως η συλλογική οργάνωση και ο ανυποχώρητος αγώνας της εργατικής τάξης, είναι τα μόνα όπλα που έχουμε για να πετύχουμε αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας και μισθούς, ιδιαίτερα στην εποχή των μνημονίων που τα δικαιώματα και οι κατακτήσεις δεκαετιών έχουν ισοπεδωθεί και συνεχίζουν να συνθλίβονται καθημερινά.

Η μόνη λύση βρίσκεται στους μαζικούς, ενωτικούς και αποφασιστικούς αγώνες.