Η νέα χρονιά μας έφερε
αντιμέτωπους για άλλη μια φορά με την ζοφερή πραγματικότητα στο χώρο του
επισιτισμού της Πάτρας. Η εργοδοτική ασυδοσία, οι παράνομες απολύσεις, η
ανασφάλεια – ελαστασφάλεια και οι πενιχροί μισθοί, όποτε αποφασίζουν οι ίδιοι
οι εργοδότες να τους καταβάλλουν, περιγράφουν μια πραγματικότητα που πάει να
γίνει καθεστώς.
Με δεδομένη την παραπάνω
κατάσταση, ήρθαμε αντιμέτωποι με την παράνομη απόλυση της ανασφάλιστης,
παράνομα δηλωμένης ως εθελόντρια συναδέλφου από τον ΝΟΠ και την άρνηση της
καταβολής των δώρων, επιδομάτων και δεδουλευμένων της. Μετά από παρέμβαση της
«Λάντζα» και μελών του σωματείου επισιτισμού, μπροστά στο φόβο εργατικών
κινητοποιήσεων στο χώρο και ενώ η εργοδοσία παρέμενε ανένδοτη, η εργαζόμενη
κατάφερε να εισπράξει τα νόμιμα. Ενώ η
στάση της εργοδοσίας ήταν εξ αρχής επιθετική και εκβιαστική, η συνάδελφος δεν
δίστασε να διεκδικήσει τα δικαιώματα της και να νικήσει.
Παράλληλα, μια άλλη εργαζόμενη σε
μαγαζί της Πάτρας και μέλος της αγωνιστικής πρωτοβουλίας «Λάντζα» διεκδίκησε
δώρα και επιδόματα δύο χρόνων μαζί με τους υπόλοιπους εργαζόμενους, οι οποίοι
δεν δίστασαν υπό τον φόβο κυρώσεων να δείξουν την έμπρακτη συμπαράστασή τους
και αλληλεγγύη. Για ακόμη μια φορά η εργοδοσία έδειξε το πραγματικό της
πρόσωπο, φέρνοντας αντιστάσεις και καθυστερώντας την καταβολή τους. Παρόλη την
αντιδραστική στάση της εργοδοσίας, η συνάδελφος δεν δίστασε να επιμείνει και με
τον κοινό αγώνα των εργαζομένων, της «Λάντζα» και μελών του σωματείου νίκησε
λαμβάνοντας τα νόμιμα και τα δεδουλευμένα της.
Οι δύο αυτές
νίκες στο χώρο του επισιτισμού δείχνουν ότι κανένας δεν πρέπει να είναι μόνος
του απέναντι στην εργοδοσία. Η «Λάντζα» καλεί όλους τους εργαζομένους στο χώρο
του επισιτισμού να συμμετάσχουν στο σωματείο και να συνταχθούν στην αγωνιστική
πρωτοβουλία «Λάντζα», ώστε να διεκδικήσουμε μέσα από συλλογικούς και
ανυποχώρητους αγώνες ότι δεν θα γίνουμε αναλώσιμοι για κανένα αφεντικό και δεν
θα υποταχτούμε στην μαύρη πραγματικότητα που επιβάλλουν εργοδοσία, κυβερνήσεις
και Ε.Ε., βγάζοντας τις εργατικές ανάγκες μπροστά, μαζικοποιώντας και
συσπειρώνοντας με ταξικούς όρους το εργατικό κίνημα, ενάντια σε λογικές
ενσωμάτωσης και υποταγής, που εκφράζει ο ξεπουλημένος γραφειοκρατικός
συνδικαλισμός και ενάντια στην εργοδοτική αυθαιρεσία και τον εκφοβισμό.
ΟΙ ΕΡΓΑΤΙΚΟΙ
ΑΓΩΝΕΣ ΜΠΟΡΟΥΝ ΚΑΙ ΝΙΚΟΥΝ
ΓΡΑΨΟΥ ΣΤΟ ΣΥΝΔΙΚΑΤΟ ΣΟΥ
