Η εργοδοτική τρομοκρατία στα καλύτερά της: μηνύσεις σε εργαζόμενες στο Ηράκλειο Κρήτης

Οι απολυμένες εργαζόμενες από το καφενείο «Δούκας art cafe» στο Ηράκλειο Κρήτης σηκώνουν ανάστημα και δεν χαρίζουν τίποτα στα αφεντικά! Οι δύο συναδέλφισσες, αφού απολύθηκαν με πρόσχημα τη μείωση της δουλειάς, ξεκίνησαν έναν αγώνα ενάντια στην εργοδοτική αυθαιρεσία και τρομοκρατία. Εργάζονταν στο το εν λόγω καφενείο ανασφάλιστες, χωρίς να τηρείται το 8ωρο, με αρμοδιότητες πολύ πέρα από το σέρβις ή το μπουφέ. Δώρα και επιδόματα, προσαυξήσεις βραδινών και αργιών, ήταν και για τις συναδέλφισσες, όπως για την πλειοψηφία των εργαζομένων στον επισιτισμό, χρήματα που δουλέψανε αλλά δεν πήρανε ποτέ. Άλλωστε οι παραπάνω πρακτικές θεωρούνται «δεδομένες» για την πλειοψηφία των επισιτιστικών μαγαζιών, ειδικότερα σε νησιά κατά τη διάρκεια της τουριστικής σαιζόν.

Όπως αναφέρει και η ανακοίνωση της Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης Εργαζομένων – Ανέργων – Επισφαλώς Ηρακλείου: «Οι εργαζόμενες σηκώνουν το ανάστημά τους, δίνουν τη μάχη συλλογικά έχοντας την υποστήριξη τοπικών και πανελλαδικών σωματείων και διεκδικούν ότι αποτελεί αναφαίρετο εργασιακό τους δικαίωμα: τα ένσημά τους, τα δεδουλευμένα τους, τις οφειλές λόγω υπερωριών, κυριακάτικης εργασίας, δώρων και επιδομάτων».

Μετά από καταγγελία στην επιθεώρηση εργασίας και μαζική παράσταση διαμαρτυρίας έξω από το μαγαζί, η εργοδοσία απάντησε με προσβλητικούς χαρακτηρισμούς προς τις πρώην εργαζόμενες. Έπειτα, σε μια προσπάθεια τρομοκράτησης εργαζομένων και αλληλέγγυων, η εργοδοσία γνωστοποίησε ότι υπέβαλε μήνυση.

Η απάντησή πρέπει να είναι ξεκάθαρη: Δεν τρομοκρατούμαστε από μηνύσεις και απειλές ούτε αυτής ούτε καμιάς άλλης εργοδοσίας. Καλούμε κάθε σωματείο, συλλογικότητα, σχήμα, να στηρίξει τον αγώνα ώστε να αποσυρθεί η μήνυση και να καταβληθούν άμεσα τα χρήματα που τους χρωστάνε. Στηρίζουμε μέχρι τέλος τον αγώνα των συναδέλφων και ακολουθούμε το παράδειγμά τους σε κάθε χώρο εργασίας.

Δεν χαρίζουμε τίποτα! Διεκδικούμε όσα μας αξίζουν!

ΛΑΝΤΖΑ αγωνιστική εργατική συσπείρωση στον επισιτισμό τουρισμό

Το ψήφισμα αλληλεγγύης προς τις συναδέλφισσες:

Ψήφισμα αλληλεγγύης σε εργαζόμενες στον επισιτισμό

Καταγγελία του καφενείου Δούκας artcafe στο Ηράκλειο

για εργοδοτικές αυθαιρεσίες, απόπειρα τρομοκράτησης των εργαζομένων και ποινικοποίησης της συνδικαλιστικής δράσης

Να καταβληθούν τα δεδουλευμένα!

Να αποσυρθεί η μήνυση της εργοδοσίας!

Η Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης Εργαζομένων – Ανέργων – Επισφαλών Ηρακλείου εκφράζει την αλληλεγγύη της και συμπαραστέκεται στον δίκαιο αγώνα που δίνουν οι εργαζόμενες,καταγγέλλει την εργοδοσία του γνωστού καφενείου για τη μη καταβολή δεδουλευμένων και ενσήμων και καταδικάζει  απερίφραστα κάθε απόπειρα τρομοκράτησης των εργαζομένων και ποινικοποίησης της συνδικαλιστικής δράσης.

Οι εργαζόμενες, όπως και πολλοί συνάδελφοί τους, δούλευαν ανασφάλιστες χωρίς να έχουν υπογράψει κάποιο συμφωνητικό ή σύμβαση εργασίας, κάνοντας ότι θεωρείται πια «δεδομένο» για τους εργαζόμενους στον χώρο του επισιτισμού (σερβίρισμα, μπουφέ, καθαριότητα, λάντζα, ταμείο, κλείσιμο και ενίοτε μαγείρεμα), μονίμως  πέρα από το 8ωρο. Στο τέλος της σεζόν με πρόσχημα τη μείωση της δουλειάς, οι εργαζόμενες πληροφορήθηκανότι η «συνεργασία» με το εν λόγω καφενείο έληξε.

Η ανασφάλιστη εργασία στο χώρο του επισιτισμού, το θολό τοπίο που επικρατεί στις εργασιακές σχέσεις, οι καθυστερήσεις στις καταβολές μισθών και επιδομάτων, η στυγνή εκμετάλλευση των εργοδοτών, τόσο των μεγάλων όσο και των μικρότερων, που σε θεωρούν αναλώσιμο, αποτελούν την κορύφωση της μόνιμης και πάγιας τακτικής της κάθε εργοδοσίας να παραβιάζει συνεχώς την εργατική νομοθεσία, να χειροτερεύει διαρκώς τις συνθήκες εργασίας και να καταστρατηγεί ακόμα και τα πιο στοιχειώδη εργατικά μας δικαιώματα. Η ανάλγητη νοοτροπία των εργοδοτών έχει πάντα την ίδια «λογικοφανή» απάντηση στις όποιες αιτιάσεις περί καταβολής δεδουλευμένων από τους εργαζόμενους: ότι χρήματα δεν υπάρχουν, και οι εργαζόμενοι θα πληρωθούν μόλις πληρωθεί η εταιρεία. Αποτελούν οι εργαζόμενοι όμως χρηματοδότες και συνέταιρους της εταιρείας ώστε να περιμένουν απόδοση μεριδίων; Τις εποχές της μεγάλης κερδοφορίας μοιράστηκαν τα κέρδη τους με τους εργαζομένους; Ποια λογική επιβάλλει στους εργαζομένους να μοιραστούν τώρα τη ζημία τους; Να καλούνται να ''συνεισφέρουν'' το εισόδημα τους για την ''επιβίωση'' των εταιρειών;

Η επίθεση σε ένα εργαζόμενο είναι επίθεση σε όλους μας και τη μάχη τη δίνουμε όλοι μαζί!  Η νίκη ενός διασφαλίζει κεκτημένα για όλους μας! Κανένας σωτήρας δε θα προασπίσει τα δικαιώματά μας,αν δε το κάνουμε οι ίδιοι!

Οι εργαζόμενες σηκώνουν το ανάστημά τους, δίνουν τη μάχη συλλογικά έχοντας  την υποστήριξητοπικών και πανελλαδικών σωματείων και διεκδικούν ότι αποτελεί αναφαίρετο εργασιακό τους δικαίωμα: τα ένσημά τους, τα δεδουλευμένα τους, τις οφειλές λόγω υπερωριών, κυριακάτικης εργασίας, δώρων και επιδομάτων.

Στη μαζική παράσταση έξω από την επιχείρηση, που πραγματοποιήθηκε μαζί με πλήθος αλληλέγγυων και μελών σωματείων, η εργοδοσία απάντησε με εξύβριση  και απαράδεκτους χαρακτηρισμούς που προσέβαλαν την ηθική υπόληψη των εργαζομένων. Τις επόμενες μέρες, σε μια προσπάθεια τρομοκράτησης εργαζομένων και αλληλέγγυων, η εργοδοσία γνωστοποίησε ότι υπέβαλεμήνυση.

Η απάντηση μας είναι ξεκάθαρη:

          Δεν πρόκειται να υποκύψουμε στην τρομοκρατία της κάθε εργοδοσίας και  καλούμε όλα τα εργατικά σωματεία, συλλόγους, συλλογικότητες να δείξουν την έμπρακτη συμπαράσταση τους με ψηφίσματα αλληλεγγύης και συμμετοχή στις κινητοποιήσεις. Ο αγώνας ενάντια στην εργοδοτική ασυδοσία είναι κοινός αγώνας όλων των εργαζομένων, κοινός αγώνας όλων των εργασιακών κλάδων. Ο αγώνας που θα πρέπει να βρίσκεται στα χέρια των εργαζομένων, των γενικών συνελεύσεων, των σωματείων τους, για να σπάσει το κλίμα του φόβου που προσπαθεί να επιβάλλει η εργοδοσία στους χώρους δουλειάς. Με τη συναδελφική αλληλεγγύη, την οργάνωσή σε κάθε χώρο δουλειάς, μπορούμε να αποκρούσουμε την επίθεση, να υπερασπίσουμε και να διευρύνουμε τα δικαιώματά μας.

Η αξιοπρέπεια στη ζωή και τη δουλειά μας είναι αδιαπραγμάτευτη. Κανένας εργαζόμενος μόνος του. Κανένας φοβισμένος. Η δύναμη στους εργαζομένους που παράγουν τον πλούτο με τη δουλειά τους. Η ελπίδα στο συλλογικό αγώνα και την αλληλεγγύη.